Als uitwisselingsstudent krijg je een scala aan leuke uitjes aangeboden: Van bayerische Abende tot bezoekjes aan verschillende Seen en van Ausflüge naar de bergen tot Stadtführungen. Afgelopen week had ik zo'n Stadtführung door de binnenstad van München en het was onwijs leuk! Gewapend met mijn camera en opschrijfboekje dwaalde ik met zo'n 15 andere internationale studenten door de straten van het centrum. Ik heb veel inside information gekregen van onze gids, een vrouw met een enorme liefde voor haar thuisstad en een heerlijk bayerisch accent (kan niet wachten om dat ook te leren ;-)). Ik weet nu waar ik terechtkan om échte Münchner te ontmoeten, ken de straatjes waar ik met de fiets nooit zou komen en heb de geschiedenis van de stad weer een beetje beter leren kennen. En dat zou ik ook graag met jullie willen delen. Viel Spaß!
De wandeling duurde zo'n 2,5 uur en begon op hét plein van München: het Marienplatz. Het was er een drukte van jewelste, maar ik kon eerst niet plaatsen waarom. Er waren honderden mensen op de been, waaronder ook veel politieagenten en journalisten. Was het een demonstratie? Toen ik aan iemand met een voetbalshirt vroeg wat er aan de hand was, keek die me een beetje beledigd aan. Want hallo, FC Bayern zou die avond spelen! Dat behoort kennelijk tot de algemene kennis van elke Münchner en óók tot die van elke import-Münchner. Ik wist wel dat voetbal belangrijk is in Duitsland en FC Bayern voor mensen uit München heilig is, maar zoiets groots had ik niet verwacht. Zo maak je nog eens wat mee :-).
De naam München
Nadat we het plein en de drukte achter ons gelaten hadden, liepen we naar de Pfarrkirche St. Peter, die ook wel de Alter Peter genoemd wordt. Onze gids legde uit waar de naam München eigenlijk vandaan komt. Ze vertelde dat de stad in 1158 gesticht werd en er toen veel monniken gingen wonen. Het althochdeutsche woord voor monnik is Munich, en de stad heette in de 12e eeuw dan ook apud Munichen. En dat is uiteindelijk tot München geworden. De naam van de stad betekent dus eigenlijk 'bij de monniken'.
Viktualienmarkt
We liepen daarom dus al snel door naar de Viktualienmarkt, ook wel de Grüner Markt van München genoemd. Hier kan je veel verse groenten en fruit en andere etenswaren kopen. Viktualien betekent ook wel levensmiddelen, vandaar de naam. Aan die Lebensmittel zit wel een prijskaartje vast, maar dan heb je wel écht goede kwaliteit (aldus onze gids).
Naast alle marktkraampjes staat op de Viktualienmarkt ook de traditionele Maibaum, het symbool voor de lente. Deze boom is zo'n 30 meter hoog en wordt elke 4 à 5 jaar vervangen. Toevallig wordt er 1 mei aanstaande een nieuwe boom geplant, wat gepaard gaat met een groot feest. De gids drukte ons op het hart dat het zeker de moeite waard is dan om een kijkje te nemen. Ik ben benieuwd!
Onze gids legde daarna uit dat er zeven belangrijke bierbrouwerijen in München gevestigd zijn; Augustiner, Paulaner, Hacker Pschorr, Spaten, Franziskaner, Löwenbräu en Hofbräu. De oudste, Augustiner (tevens de favoriet van onze gids), werd in 1328 opgericht en de 'jongste', Paulaner, bestaat sinds 1634. Alle bierbrouwerijen hier hebben dus al een lange geschiedenis, en sommige brouwerijen zijn ook door monniken zelf opgericht.
Overal in en om de stad zie je uithangborden van de verschillende brouwerijen.
Op de Viktualienmarkt vind je ook een Biergarten. Het principe van een Biergarten is dat je zélf je eigen etenswaren mee mag nemen, op voorwaarde dat je de drankjes (ook niet-alcoholisch) bij de kiosken aanschaft. Dit in tegenstelling tot een Wirtsgarten, die meer van een echt restaurant wegheeft en waarin je dus al je consumpties moet kopen. Omdat er maar liefst zeven bierbrouwerijen in München zitten, was er altijd veel strijd om de verkoop van al dat bier. Wie mocht er wat verkopen in de Biergarten en voor welke prijs? Uiteindelijk heeft men dat, in ieder geval op de Viktualienmarkt, opgelost met zogenaamde Kontingente. Dit houdt in dat een brouwerij 10000 liter bier (= 1 Kontingent) mag verkopen, en als die 10000 liter op is, is de volgende brouwerij aan de beurt. Er is dus telkens maar één biersoort te koop, maar er wordt, zeker in de zomermaanden, genoeg afgewisseld. De gids vertelde dat de 10000 liter bier van één brouwerij soms in slechts 4 dagen verkocht wordt!
Kortom: Bier is een belangrijk onderdeel van de bayerische/Duitse identiteit. De gids wist het mooi te verwoorden: "Dass man eine Kiste Augustiner ins Ausland mitnimmt, dás ist Heimat". Pas als je je Duitse bier in het buitenland niet kunt missen, weet je dat je aan je Heimat gehecht bent.
Via de Heilig-Geist-Kirche en het Tal zijn we doorgelopen naar het Hofbräuhaus op het Platzl. Dit is een gigantisch Bierpalast waar je kunt eten, drinken en vrolijk zijn. Het restaurant en de aanliggende binnentuin zaten stampvol, maar dat weerhield ons er natuurlijk niet van om er even een kijkje te nemen. Binnen werd live bayerische muziek gespeeld, wemelde het van de Lederhosen en Dirndls en was er een kast met bierpullen voor de ongeveer 3000 Stammgäste van het Hofbräuhaus. The place to be voor de echte Müchner én de ware München-Erlebnis, dus. Het viel me hier echt op hoeveel waarde men in Bayern (nog) hecht aan tradities. Heel bijzonder om te zien!
Tegenover het Hofbräuhaus staan nog gebouwen die al in de Middeleeuwen en in de 16e eeuw gebouwd zijn. Ze zijn weliswaar later nog gerenoveerd, maar dat maakt ze niet minder mooi:
De Italiaanse fresco's op de muren stammen uit de Renaissance.
Max-Joseph-Platz
Als je vanuit het Platzl door de duurste straat van München loopt, de Maximiliansstraße (vol met onbetaalbare winkels, van Chanel tot Gucci en Louis Vuitton), kom je vanzelf uit op het Max-Joseph-Platz. Ik ben hier zelf al een aantal keer overheen gefietst, maar had er nog niet echt goed naar gekeken. Terwijl het echt een prachtig plein is! Je vindt er o.a. het Nationaltheater (waar de Bayerische Staatsoper en het Staatsballett gehuisvest zijn), het Residenztheater en de Schatzkammer van het Residenzmuseum.
Het Nationaltheater/Bayerische Staatsoper/Bayerisches Staatsballett. Ook hier geldt weer: wàt een gebouw!
Ik was sowieso al van plan om de gebouwen op dit plein nog eens van binnen te bekijken, maar onze gids vertelde tijdens de wandeling dat studenten met sterke korting voorstellingen van het ballet, het theater en de opera kunnen bezoeken. Dan is het al helemaal geen slecht idee! Volgens mij krijg je de korting zelfs ook met een studentenpas uit een ander land.
Uitzicht op de Residenzstraße, die uiteindelijk uitmondt in het Odeonsplatz.
Ondertussen raakte onze gids maar niet uitgepraat over haar liefde voor München, en dan met name voor München in de zomer. Ze begon steeds sneller en steeds meer met accent te praten, dus ook ik kon het af en toe niet helemaal meer bijhouden. Volgens mij kwam het op het volgende neer: De liefde van de Münchner voor zijn thuisstad valt niet te beschrijven, die kun je alleen zélf ook voelen en ontwikkelen door je de stad zoveel mogelijk eigen te maken en te genieten van de gebouwen, de kick die je krijgt van het kraanwater hier dat regelrecht uit de Alpen komt (ja, dat zei ze echt), de zon die (bijna) altijd schijnt en de vriendelijke mensen. Ik heb alle bovengenoemde dingen onderhand nu een klein beetje mogen ervaren, en ook bij mij borrelen er steeds meer warme gevoelens voor München op :-). En dat terwijl ik hier nog maar twee weken ben! Ik denk dat ik hier over 4 maanden niet meer weg wil...
Odeonsplatz
Een van de laatste stops tijdens onze wandeling was het Odeonsplatz. Ook hier was ik vorige week al talloze keren langsgefietst, maar ik had nog niet de tijd genomen om er eens rustig te gaan kijken.
Dat komt echter ook doordat het plein op dit moment één grote bouwput is. Zelfs de niet te missen gele Theatinerkirche staat grotendeels in de steigers. Toen ik hier in januari was, was dit nog niet zo, maar de Bauarbeiten gaan nu helaas zeker nog twee jaar duren. Dat mocht de pret vandaag echter niet drukken, en de binnenkant van de kerk (waar ik niet mocht fotograferen) maakte het ook ruimschoots goed. Prachtig! Overigens waren alle kruizen met een paarse doek bedekt, en toen ik aan de gids vroeg waarom, legde ze uit dat dit met Pasen te maken heeft. Pas tijdens de Osternacht (van stille zaterdag op paaszondag) worden alle doeken weer weggehaald. Daarbij vertelde ze dat München een heel bijzondere sfeer heeft in en rondom Pasen. Nog ruim 50% van de bayerische bevolking is katholiek, dus Pasen wordt hier groots gevierd. Ook iets wat ik niet mag missen!
Ondertussen liepen we weer terug naar het Marienplatz en bekeken we nog een aantal stille Innenhöfe (binnenhofjes). Volgens de gids ook echt een aanrader als je de drukte van de stad even wilt ontvluchten! Zum Schluss zijn we nog even de Frauenkirche ingegaan, met haar bekende en voor Bayern ongewone Zwiebeltürme, oftewel 'uien-torens' (overigens naar Jerusalems voorbeeld).
Nu begrijp je vast wel waarom de torens van de Frauenkirche Zwiebeltürme genoemd worden.
En uiteindelijk kwamen we weer op ons beginpunt, het Marienplatz, aan! Het plein was uitgestorven in vergelijking met 2,5 uur eerder, omdat iedereen nu binnen naar het voetbal zat te kijken (wat een commitment, haha). Het gebouw op de voorgrond is het Neues Rathaus (bekend van zijn Glockenspiel) en daarachter zie je de alom bekende roze-witte façade van het warenhuis Ludwig Beck, een soort Bijenkorf 2.0.
Ondertussen was de lucht iets grijzer geworden en werd het hoog tijd om naar huis te gaan. De gids zei ons gedag en hoopte dat we net zo verliefd zouden worden op München als zij (hier had ze overigens het hoogste vertrouwen in - dat kan ook eigenlijk niet anders met een stad als München).
Ik ben in tien minuten weer teruggelopen naar de universiteit, waar ik mijn fiets neergezet had, en in twintig minuten weer teruggefietst naar mijn appartement in de Studentenstadt. Zoals de gids al zei: Eigenlijk is München maar een kleine stad. Maar de Schönheitsdichte (letterlijk: schoonheidsdichtheid) is hoog. Wàt een wijsheden in 2,5 uur!
Tschüß!
Lotte
0 reacties:
Een reactie posten