Zoals je misschien weet, woon ik van april tot augustus in München vanwege mijn studie Germanistik. Tijdens mijn Austauschssemester hoop ik de stad zo goed mogelijk te leren kennen, de leukste plekken van München en omgeving te ontdekken en kennis te maken met de bayerische Kultur en het Duitse universiteitsleven. Wat ik hier zoal beleef, lees je in Mijn München. Met vandaag: Ik hoopte dat het begin van mei het einde van een toch vrij regenachtig april zou betekenen, maar ik had het mis. De zomer laat kennelijk nog even op zich wachten!
Op 1 mei had ik nog steeds bezoek uit Nederland van mijn vriendin Hanne en haar familie. We wisten dat de Dag van de Arbeid in Duitsland groots gevierd wordt en gingen naar de Altstadt om te kijken hoe dit in München tot uiting kwam. Veel winkels/instanties waren dicht, door de gehele binnenstad werd er gedemonstreerd (o. a. door verschillende vakbonden en politieke partijen) én dit jaar was er nog iets bijzonders aan de hand: de Maibaum werd opgezet!
Het "planten" van een Maibaum is in Zuid-Duitsland nog een grote traditie en markeert het begin van de lente en zomer. In kleinere dorpen is het meestal een echte boom, maar hier in München is het gewoon een houten paal in de Beierse blauw-witte kleuren. De Maibaum van München staat op de Viktualienmarkt (achter het Marienplatz) en wordt om de 4 à 5 jaar vervangen; dit hangt ervan af of de boom/paal nog in goede staat is. De vorige Maibaum was dit jaar nodig aan vervanging toe, dus ik had mazzel en kon dit spektakel aanschouwen! Ik heb nog nooit zoveel traditioneel geklede mensen bij elkaar gezien (behalve misschien in het Hofbräuhaus), die hun eerste halve liter Augustiner al om 11 uur achter de kiezen hadden en vol verwachting toekeken hoe de Maibaum centimeter voor centimeter de lucht in werd getakeld. Ook de Beierse band die opgetrommeld was, speelde vrolijke deuntjes en probeerden boven het lawaai van de brandweerwagen, die de boom omhoog moest takelen, uit te komen.
Helaas werd de grijze lucht al dreigender (het wordt nu zo onderhand een uitzondering als de zon schijnt) en duurde het ook nogal lang voordat de boom stond (de brandweer liet hem tot drie keer toe weer zakken, geen idee waarom). De Beierse blaasband was er ondertussen ook al mee opgehouden, dus wij zijn uiteindelijk ook weggegaan. Op naar Kaffee mit Kuchen! Die Maibaum zou er immers nog wel een tijdje staan ;-).
's Middags begon het ook daadwerkelijk te regenen en daarom zijn we het Lenbachhaus in gevlucht. Dit was ondertussen al mijn derde bezoek (lees hier meer over mijn ervaringen!), maar ik heb weer genoten!
Hanne bij hét schilderij van de nieuwe tijdelijke tentoonstelling in het Lenbachhaus: Bildschön.
's Avonds aten we burgers bij Hans im Glück. Echt een aanrader! Je hebt hier talloze vegetarische en zelfs veganistische burgers (maar natuurlijk ook met kip of rund). We hebben alle vijf onwijs lekker gegeten en dat midden in een bos:
Heel veel pluspunten voor de aankleding, Hans! ;-)
Mocht je benieuwd zijn: Hans im Glück heeft talloze vestigingen in München, waaronder in de straat Tal (nabij het Marienplatz) en bij de Isartor. Ik kan je de vegetarische burger Seelenheil (spinazie-kaasburger met parmezaansaus) én de Pfund Fritten (een halve kilo onwijs lekkere friet, fijn voor als je met een groep eet) heel erg aanraden! Het toetje was trouwens ook niet verkeerd: ik had een Eis am Stiel (letterlijk: ijs op een stokje) met cheesecake-smaak.
Dinsdag 2 mei
Op dinsdag was de lucht weer iets blauwer en hebben we weer de Altstadt en omgeving verkend. Zo zijn we onder andere naar het Gärtnerplatzviertel en de Sendlinger Tor geweest (twee plekken waar ik zelf nog nooit geweest was; onbegrijpelijk, want het was echt leuk! Hier ga ik vaker heen). 's Middags had ik twee uur college van het vak Literaturstadt München en leerde ik meer over München aan het begin van de 20ste eeuw. Wat blijkt dus: Het in mijn ogen nette en burgerlijke München was rond de Jarhundertwende een toevluchtsoord voor kunstenaars en levensgenieters, omdat Beieren toentertijd alles behalve 'Pruisisch' (geordend naar het militaire model van Pruisen) was. Dit Bundesland heeft altijd nèt even anders gehandeld dan de andere Duitse Bundesländer. Zo werd de provincie bijvoorbeeld ook de eerste Freistaat van Duitsland: de koning van Beieren (Ludwig III) werd als eerste Duitse koning afgezet na de Eerste Wereldoorlog, nog vóórdat dat in Berlijn (tijdens de Novemberrevolutie) gebeurde.
De Maibaum stond er mooi bij vandaag; kennelijk was het toch nog gelukt om hem op te zetten ;-).
's Avonds aten we pasta en pizza bij Vapiano (overigens een Duitse uitvinding ;-)) en zwaaide ik Hanne en familie weer uit, omdat ze op woensdag weer naar huis zouden rijden. Ik liep daarna vanaf het Odeonsplatz naar huis omdat het weer zo erg meezat. Ik wist dat ik ervan moest genieten, want volgens het weerbericht kwam er opnieuw een hoop regen aan...
Langs het Geschwister-Scholl-Platz (waar de universiteit zit) naar huis. Nooit een slecht idee :-).
Woensdag 3 mei
Deze regen liet gelukkig nog even op zich wachten, want woensdag was opnieuw een heldere dag. De zon scheen en ook de temperatuur zat mee! Ik heb mijn woensdag besteed aan huis- en leeswerk voor school en 's avonds had ik afgesproken met mijn Nederlandse medestudente om in een typisch Beiers restaurant te gaan eten. Ik koos - hoe kan het ook anders - voor de Käsespätzle en ter afsluiting aten we een ijsje van Gecobli op de Schellingstraße, waar ze veel niet-standaard smaken verkopen, zoals banaan-walnoot-maple syrup en salted caramel. Lekker! Overigens zit er nóg een gekkere ijswinkel in München; Der Verrückte Eismacher, met fijne smaken zoals Kinderschokolade en Panna Cotta, maar ook (heel) vreemde smaken zoals Leberkäse en Augustiner-Bier. Hier ben ik nog niet geweest; ik bewaar deze Eisladen voor wanneer mijn ouders en zusje hierheen komen ;-).
Met ons ijsje wandelden we nog even door de Englischer Garten en maakte ik deze foto van de ondergaande zon:
Donderdag 4 mei
Donderdag was daar dan eindelijk de langverwachte en gevreesde regen, en hij was in alle hevigheid terug. 's Middags moest ik naar college en nam zelfs de U-Bahn in plaats van de fiets: zó hard regende het. Ik baalde echt ongelofelijk en heb de rest van mijn dag zielig onder een deken gelegen met een goed boek. Bestaat er ook zoiets als een voorjaarsdip? Of nou ja, ik weet niet eens of je dit wel voorjaar mag noemen... 's Avonds had ik in de Bistro van mijn appartementengebouw een etentje voor alle mensen die hier nieuw zijn komen wonen - dat was best leuk en ik heb bij een quiz zelfs twee biervouchers gewonnen; echt iets voor mij ;-). Daarna keek ik de Dodenherdenking terug via internet, en toen voelde het toch wel even gek om niet in Nederland te zijn.
Donderdag was daar dan eindelijk de langverwachte en gevreesde regen, en hij was in alle hevigheid terug. 's Middags moest ik naar college en nam zelfs de U-Bahn in plaats van de fiets: zó hard regende het. Ik baalde echt ongelofelijk en heb de rest van mijn dag zielig onder een deken gelegen met een goed boek. Bestaat er ook zoiets als een voorjaarsdip? Of nou ja, ik weet niet eens of je dit wel voorjaar mag noemen... 's Avonds had ik in de Bistro van mijn appartementengebouw een etentje voor alle mensen die hier nieuw zijn komen wonen - dat was best leuk en ik heb bij een quiz zelfs twee biervouchers gewonnen; echt iets voor mij ;-). Daarna keek ik de Dodenherdenking terug via internet, en toen voelde het toch wel even gek om niet in Nederland te zijn.
Vrijdag 5 mei
Van Bevrijdingsdag heb ik hier natuurlijk niks meegekregen, en verder was deze vrijdag helaas net zo 'spannend' als donderdag; het regende, regende en regende. Soms hagel, soms natte sneeuw, maar meestal gewoon een vieze motregen die je onbewust helemaal doorweekt maakt. Ik wilde wel graag naar buiten, dus pakte mezelf helemaal in (Hanne had gelukkig mijn regenbroek en poncho vanuit Nederland meegenomen; die was ik vergeten, in de hoop dat ik ze niet nodig zou hebben...) en liep naar de supermarkt. Ik moest namelijk nodig wat inkopen doen, omdat ik de volgende dag wél iets onwijs leuks op de planning had!
Van Bevrijdingsdag heb ik hier natuurlijk niks meegekregen, en verder was deze vrijdag helaas net zo 'spannend' als donderdag; het regende, regende en regende. Soms hagel, soms natte sneeuw, maar meestal gewoon een vieze motregen die je onbewust helemaal doorweekt maakt. Ik wilde wel graag naar buiten, dus pakte mezelf helemaal in (Hanne had gelukkig mijn regenbroek en poncho vanuit Nederland meegenomen; die was ik vergeten, in de hoop dat ik ze niet nodig zou hebben...) en liep naar de supermarkt. Ik moest namelijk nodig wat inkopen doen, omdat ik de volgende dag wél iets onwijs leuks op de planning had!
Zaterdag 6 mei
Zaterdagochtend ging de wekker al om 04:15 uur (waar ik overigens doorheen sliep en pas om 5 uur wakker schrok, Mist!), omdat ik om 06:45 uur op München Hauptbahnhof werd verwacht. Ik ging namelijk met een groep internationale studenten naar de Königssee! Dat is een meer nabij Berchtesgaden en de Oostenrijkse grens en Google beloofde dat het práchtig zou worden.
Ik durfde de U-Bahn niet te nemen, omdat ik naar het station altijd een keer moet overstappen. En als de U-Bahn niet op tijd zou rijden en ik mijn overstap zou missen, zou het hele feest niet doorgaan. Dus zo kwam het dat ik om 05:45 uur al over een bijna compleet uitgestorven Ludwigstraße fietste, op naar het station. Het was koud, maar het beloofde een mooie dag te worden. Ik had de wisselende weersvoorspellingen al de hele week nauwlettend in de gaten gehouden, maar wonderbaarlijk genoeg bleef er bij zaterdag een zonnetje staan. Wàt een mazzel!
We moesten drie keer overstappen om naar het dorpje Schönau am Königssee te komen, waardoor de reis in totaal meer dan vier uur duurde. Gelukkig kon ik mijn tijd in de trein nuttig besteden (lees: ik heb geslapen als een blok en heb af en toe slaapdronken de adembenemende uitzichten op de bergen aanschouwd). Maar na 4 uur heb je ook wel wat:
Zaterdagochtend ging de wekker al om 04:15 uur (waar ik overigens doorheen sliep en pas om 5 uur wakker schrok, Mist!), omdat ik om 06:45 uur op München Hauptbahnhof werd verwacht. Ik ging namelijk met een groep internationale studenten naar de Königssee! Dat is een meer nabij Berchtesgaden en de Oostenrijkse grens en Google beloofde dat het práchtig zou worden.
Ik durfde de U-Bahn niet te nemen, omdat ik naar het station altijd een keer moet overstappen. En als de U-Bahn niet op tijd zou rijden en ik mijn overstap zou missen, zou het hele feest niet doorgaan. Dus zo kwam het dat ik om 05:45 uur al over een bijna compleet uitgestorven Ludwigstraße fietste, op naar het station. Het was koud, maar het beloofde een mooie dag te worden. Ik had de wisselende weersvoorspellingen al de hele week nauwlettend in de gaten gehouden, maar wonderbaarlijk genoeg bleef er bij zaterdag een zonnetje staan. Wàt een mazzel!
We moesten drie keer overstappen om naar het dorpje Schönau am Königssee te komen, waardoor de reis in totaal meer dan vier uur duurde. Gelukkig kon ik mijn tijd in de trein nuttig besteden (lees: ik heb geslapen als een blok en heb af en toe slaapdronken de adembenemende uitzichten op de bergen aanschouwd). Maar na 4 uur heb je ook wel wat:
Eerst gingen we met een boot de Königssee op, naar de Sankt-Bartholomä-Kirche en later door naar de Obersee en de Saletalm.
En na een treinreis van 4,5 uur en een boottocht van 1 uur krijg je dus dit uitzicht. Helemaal niet slecht...
Uiteindelijk had ik een ongelofelijk leuke en mooie dag bij de Königssee, maakte ik zo'n 200 foto's en ontmoette ik veel nieuwe studenten, waaronder iemand uit België en uit Canada. Én ik leerde weer wat Bayerisch van de twee Tutoren :-). Meer van mijn ervaringen over deze geweldige plek (en uiteraard meer foto's) zullen binnenkort in een Lotte loopt op de blog verschijnen!
We hadden ietwat pech met de trein, waardoor we pas om 18 uur uit Berchtesgaden weg konden. Dat zorgde ervoor dat ik uiteindelijk om 23:15 uur weer thuis was, nadat ik eerst mijn fiets moest zoeken bij het station van München (ik had er die ochtend even niet aan gedacht om goed op te letten waar ik hem neer had gezet) en daarna nog 7,5 kilometer naar huis moest fietsen. Ik was echt gesloopt, maar wàt een dag had ik gehad! Ik viel als een blok in slaap en droomde die nacht over bergwandelen en zwemmen in kristalheldere meren :-).
Zondag 7 mei
Gelukkig had ik er wél aan gedacht om mijn wekker van kwart over vier uit te zetten, waardoor ik op zondag pas om 11 uur wakker werd. Ik was nog steeds onwijs moe en had best wel wat spierpijn van de dag ervoor (we hadden zo'n tien kilometer gehiket en ik was bepakt en bezakt met een rugzak van zeven kilo vol met eten, regenspullen en zelfs droge kleren - je weet het maar nooit in de bergen). Daarom besteedde ik mijn dag binnen met het sorteren van foto's, het lezen van teksten voor school en het schrijven van artikels. Ik moest ook eigenlijk wel, want het goot weer van de lucht. Ik werd zo nog een keer met mijn neus op de feiten gedrukt hoeveel geluk ik de dag ervoor bij de Königssee had!
Aankomend weekend heb ik niet wéér zo'n leuk uitje, maar er staan doordeweeks wel een paar interessante dingen op de planning: zo wordt op woensdag de Bücherverbrennung herdacht (die plaatsvond op 10 mei 1933, op initiatief van de Nazi's) waarbij er fragmenten van verbrannte Bücher voorgelezen worden op het Königs- en Odeonsplatz. Hier wil ik zeker even een kijkje nemen. Verder heb ik op donderdag mijn eerste roeiles, waar ik ook erg naar uitkijk! Hopelijk zit het weer mee en hoef ik er niet weer een heel weekoverzicht over te zeuren ;-).
Tschüß!
Lotte
0 reacties:
Een reactie posten