Vorig jaar september kwam ik als eerstejaarsstudent Germanistiek voor het eerst in Berlijn. Na 3 weken lang op de UvA alleen maar grammatica gestampt, presentaties over Berlijn gemaakt en uitspraak geoefend te hebben, was het zover: Alles wat ik tot op dat moment alleen nog maar van horen zeggen of van de geschiedenisboeken kende, zou ik nu in het echt gaan zien. Deze Berlijnreis was voor mij als de Romereis van het gymnasium: De kers op de taart.
Berlin Hauptbahnhof. Op de achtergrond zie je de koepel van de Reichstag.
Toen we aankwamen was ik al overweldigd. Berlijn was alles wat ik me voorgesteld had, en meer. In mijn hoofd had ik natuurlijk voornamelijk dingen als de Brandenburger Tor, het Holocaustmonument en de Humboldtuniversität. Pas in de stad zélf ervaarde ik ook de sfeer, de mensen, de constant 'aanwezige' geschiedenis, het alledaagse Berlijn. En we hadden ook nog eens prachtig weer.
Tijdens de 4-daagse-studiereis hebben we veel van de stad gezien: We kregen een rondleiding door Kreuzberg en Prenzlauerberg, bezochten de ruïnes van de Flaktürme, aten Currywurst en Schnitzel tot we erbij neervielen (of, in mijn geval, de vegetarische optie ervan), en maakten typisch toeristische selfies met de Fernsehturm. We zagen het toneelstuk Flüchtlingsgespräche bij het Berliner Ensemble, gingen langs bij de Kulturbrauerei, zorgden voor een giga-omzet bij de boekenafdeling van Dussmann en zagen heel wat U-Bahnen van binnen. En ik, nog steeds overweldigd, vergat prompt om foto's te maken. De enige die ik maakte, was van het ongelofelijk stijlvolle hostel waar we in sliepen:
Ik wil namelijk later ook zo'n woonkamer.
Eenmaal terug in ons koude kikkerlandje bekeek ik de foto's van mijn studiegenootjes en baalde ik er stiekem toch best wel van dat ik deze legendarische stad niet zélf had vastgelegd. Precies een week later kwam mijn redding: 3 vriendinnen van de middelbare school brainstormden waar we met ons jaarlijkse kerstreisje heen zouden kunnen gaan, en al gauw kwam Berlijn ter sprake. De keuze was toen heeeel snel gemaakt, de AirBnB geboekt en de treintickets gekocht.
En nog geen kwart jaar later, eind december, stond ik dus wéér op Berlijnse bodem. Glückspilz (bofkont) die ik was. Uitgerust met camera en 10 reserve-batterijen kon ik Berlijn eindelijk fatsoenlijk fotograferen. Natuurlijk hebben we wéér lang niet alles gezien, maar ik heb mijn vriendinnen zo goed als het kon gegidst door het Berlijn van de geschiedenisboeken. Hieronder een greep uit mijn plaatjes:
Aan mij elke ochtend de dankbare taak om broodjes te halen bij de supermarkt, waardoor ik er vroeg uit kon en de zonsopgang kon zien. Zo rond half 8/8 uur, als de stad nog niet ontwaakt was, vond ik haar misschien wel het mooist.
Op het dak van de Reichstag - rechts zie je de koepel en links van het midden, in de verte, de Fernsehturm.
In de koepel van de Reichstag.
De foto van de Brandenburger Tor kon natuurlijk niet ontbreken. Daarna zijn we naar het Holocaustmahnmal geweest, maar daar heb ik bewust geen foto's van gemaakt. Het blijft voor mij absurd hoeveel mensen dit wél vrolijk doen en op de betonblokken klimmen alsof het een attractie is.
De Berliner Dom.
Iets wat ook veel indruk op mij heeft gemaakt, is de East Side Gallery. Niet alleen de kunst, die de Mauer nu siert, is indrukwekkend, maar ook alleen al het idee dat dit 25 jaar geleden voor vele Berlijners nog de harde realiteit was: Een muur die twee werelden gescheiden hield en vele slachtoffers heeft geëist.
En nogmaals de Brandenburger Tor, maar dan in veelvoud op de ramen van de U-Bahn.
Ook op de Bernauer Straße komt de geschiedenis heel dichtbij. We bezochten de Gedenkstätte Berliner Mauer en het bijbehorende Dokumentationszentrum. Ik heb hier heel veel nieuwe dingen geleerd over de DDR.
Ik had de schone taak om te gidsen en de weg vooral niet kwijt te raken. Dan is de Fernsehturm een heel geschikt oriëntatiepunt!
Berlin macht müde. Wachtende op de U-Bahn om tien voor tien 's avonds na een intensief dagje de toerist uithangen :-)
En dit was het verhaal van mijn Berlijn - tot nu toe. Berlijn is op dit moment mijn favoriete stad, ook al heb ik nog lang niet alles gezien. 'Einberlinert' ben ik in ieder geval al. Ik hoop er dan ook snel weer naartoe te kunnen gaan. Er is voor mij nog veel te ontdekken en daarmee ook nog veel om over te bloggen. I'll keep you posted!
Tschüß!
0 reacties:
Een reactie posten