We sliepen op zolder bij een ouder echtpaar, Herr und Frau Mathoi. Alles klein, maar heel fijn. Vooral als je bedenkt dat we elke ochtend op ons balkonnetje ontbeten, terwijl we hiernaar keken:
Bovendien moet even gezegd worden dat ik nog nooit zulke aardige mensen getroffen heb op een vakantieadres. Bij binnenkomst werd het hele huis getoond in zijn typisch Zuid-Duitse glorie en probeerde Herr Mathoi uit alle macht enigszins accentloos te praten, zodat we hem ook konden volgen. Verder vroeg Frau Mathoi ons of we per dag wilden melden wat we zouden gaan doen - wanneer we de bergen in zouden gaan en 's avonds niet terug zouden komen, zou Frau Mathoi dan alarm kunnen slaan. Hoe lief!
De eerste middag, bij het maken van de lunch, lieten we per ongeluk het brandalarm afgaan, de derde avond sloegen onze stoppen door en de zesde nacht zijn al mijn kleren, die op het balkon te drogen lagen, in de tuin van de Mathois gevallen. En toch werden we elke ochtend vroeg nog even hartelijk begroet door Herr Mathoi, terwijl hij de tuin alweer aan het omspitten was en wij op het punt stonden om de bergen in te gaan. Hij stond ons bij met raad en daad, gaf ons de beste tips over wandelingen in de omgeving en leende ons zelfs -gratis en voor niets- zijn wandelstokken, omdat hij had gehoord dat er regen op komst was en absoluut niet wilde dat wij uit zouden glijden. En hij had gelijk - de regen kwam die middag met bakken uit de lucht en ik was op dat moment zielsgelukkig met mijn stokken.
Füssen zelf, de Altstadt, was prachtig. We zijn er alleen niet vaak geweest, het stikte er namelijk van de toeristen. Dat wisten we vooraf niet, maar gelukkig was het niet storend; wij zaten in een rustig deel van de 'stad', en toch op maar 10 minuten lopen van de supermarkt en bakker. Bovendien hoefden we ook maar 15 minuten te lopen tot de nabijgelegen Forggensee, waar we bijna elke avond even konden zwemmen - er waren verder bijna geen toeristen te bekennen. Prachtig!
En dan die bergen - menig Alpenhart zou daar sneller van gaan kloppen, zo ook het mijne. Het was alweer een tijd geleden dat ik in de bergen was geweest, dus het voelde als thuiskomen. De Algäuer Alpen, ook wel de Dolomieten van Duitsland genoemd, staan bekend om het vele groen, dat, naarmate je hoger komt, plotseling overgaat in grillige Gipfel. Wij bewandelden o.a. de Buchenberg (1142 m) en de Tegelberg (1881 m), die vanuit Füssen goed bereikbaar zijn met de auto (nog géén 10 min. rijden) of lopend (+- 60 min).
Op de Buchenberg liepen we de Vordere Mühlberger Älpele, een ronde van 12 km waar we uiteindelijk ongeveer 2,5 uur over gedaan hebben (er stond in totaal 3,5 uur voor). We gingen grote stukken door het bos, wat vanwege de warmte erg prettig was. Het laatste stuk was zeker zwaarder - niet alleen omdat het pad steeds steiler werd, maar ook omdat we in de volle zon kwamen te lopen. Aan het einde van de heenweg konden we ervoor kiezen om nóg verder de bergen in te gaan, maar we moesten op dat moment ook nog terug. Dat hebben we dus laten zitten. Het uitzicht was tenslotte al mooi genoeg:
Onderweg naar boven liepen we in een soort spiraal naar boven en keken we uit op de Forggensee.
Ons uitzicht aan het einde van de wandeling! Bijna geen wolkje aan de lucht...
Ook hebben we talloze parachutes in de lucht zien hangen - prachtig om te bekijken, maar ik zou het zelf niet durven!
De Tegelberg, waar we aan aantal dagen later naartoe zijn geweest, was weer een compleet ander verhaal. Het weer was een stuk minder (gelukkig de enige 'slechte' dag tijdens ons verblijf) en de berg behoorlijk wat hoger. Met de gondel zijn vanuit een bewolkt dal binnen 10 minuten op een ijzig koud en mistig Bergstation aanbeland. Gewapend met wandelstokken en extra truien was het gelukkig goed te doen. Meneer Mathoi had ons afgeraden om met zulk weer te stijgen, dus wij besloten om gewoon de weg naar het dal te volgen. De paden waren af en toe behoorlijk glad vanwege de regen, dus we zijn voorzichtig begonnen met de afdaling. Halverwege kregen we een gigantische bui, maar gelukkig waren we op dat moment net bij een huisje aanbeland - het was weliswaar dicht, maar op de veranda konden we schuilen.
Op naar beneden! Dit was ongeveer op 1/4 van de hele wandeling. Je merkte ook goed dat de mist langzaam wegtrok, naarmate we steeds lager kwamen.
Deze twee foto's vind ik persoonlijk de mooiste foto's van mijn hele vakantie - de bergen zien er heel grillig uit en door die mist heeft het geheel iets onheilspellends. Het voelt voor mij nu nog alsof er ieder moment een gigantisch onweer los zou kunnen barsten. Mooi-weer-foto's zijn wat dat betreft misschien toch een beetje 'saai' ;-)
Verder is er nog één ding dat ik niet onbesproken kan laten... Schloss Neuschwanstein. Een enorm kasteel midden in de bergen vlakbij Füssen, in de 19e eeuw gebouwd in opdracht van koning Ludwig II van Beieren. We wisten dat dit een enorm toeristische trekpleister was, maar konden het toch niet laten om even te gaan kijken. Talloze bussen reden af en aan naar Schwangau om hordes toeristen te lozen. De rijen voor het Ticketcenter waren immens - op de borden stond een wachttijd van 4 uur (!) aangegeven. Gelukkig kregen wij een geweldige tip: het nabijgelegen museum verkocht óók tickets voor het kasteel - niemand weet dit, dus de wachtrijen zijn er überhaupt niet. En dus konden wij vrijwel meteen terecht!
En ja, het kasteel... Per 10 minuten gaat er weer een nieuwe lading toeristen met audioguide naar binnen, dus we werden als een soort vee in sneltreinvaart door het kasteel gedreven. Foto's maken was streng verboden, dus helaas geen plaatjes. Wat ik me er nog van kan herinneren, was goud. Heel. veel. goud. Die Ludwig II liet zijn geld behoorlijk rollen. Maar toch... Leuk om een keer meegemaakt te hebben! Het uitzicht van buiten was misschien wel het mooiste:
Dit is het uitzicht vanaf de net gerenoveerde Marienbrücke. Zeker niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, wél heel mooi!
Na het bezoek aan Neuschwanstein, hebben we nog even geroeid op de nabijgelegen Alpsee. Een groot succes, als je het mij vraagt!
Een goede afsluiting van de vakantie!
En dat was alweer onze laatste dag in Füssen. Al met al hebben we er een geweldige week gehad. Er is voor ieder wat wils: Of je nu de bergen in wilt, wilt zwemmen/watersporten, of de geschiedenis in de Altstadt wilt zien. Het kan allemaal! Wel zou ik je sterk aanraden om nèt iets buiten het centrum te verblijven: dan heb je absoluut geen last van de drukte. En onze gouden tip: Koop je kaarten voor Neuschwanstein bij het Museum der bayerischen Könige. Dat scheelt je een hoop tijd en frustratie :-)
En de reis terug naar Amsterdam? Die verliep vlekkeloos. Binnen 8 uur (!) was ik thuis alweer mijn koffer aan het uitpakken, vóór ik fatsoenlijk afscheid had kunnen nemen van de bergen. Genoeg redenen om nog een keer terug te gaan, dus :-)
Tschüß!
PS. Mocht je het nog willen weten: Alle foto's in dit artikel zijn gemaakt met mijn camera (een Nikon Coolpix L810) of die van Eva (een Fujifilm FinePix HS30EXR).
0 reacties:
Een reactie posten